Karuzela Cooltury zaczęła się kręcić w 2002 roku. Z czasem wirowała coraz szybciej, aż w roku 2009 przybrała formę festiwalu. Działalność rozpoczęliśmy dość skromnie, od niewielkich inicjatyw, których celem była pomoc dzieciom i młodzieży z tzw. trudnych środowisk. Wierząc, że kultura rodzi dobro, staraliśmy się wzbudzić w młodych chęć tworzenia, by otworzyć im drogę do bardziej radosnego i ciekawszego życia. Organizowaliśmy dla nich kursy tańca, przedsiębiorczości, angielskiego, zajęcia z wybitnymi twórcami. Fenomenem na skalę światową, szeroko komentowanym i transmitowanym przez 56 stacji telewizyjnych, był występ polskich b-boyów przed papieżem Janem Pawłem II w 2004 roku. Nigdy dotąd posadzki Sali Klementyńskiej w Pałacu Apostolskim nie widziały czegoś podobnego.

To wydarzenie idealnie ilustrowało przesłanie naszej Fundacji: łączymy różne światy i otwieramy drzwi, nawet te spiżowe, których przez wieki nikt nie ważył się uchylić, by wpuścić pełną ekspresji i twórczej energii młodość. Karuzela Cooltury była miejscem, w którym zderzało się doświadczenie wybitnych twórców z różnych dziedzin sztuki, profesorów, polityków, duchownych z kreatywną młodością nie znającą granic. Na scenie wirowały baletnice z b-boyami, wypowiadali się duchowni i ateiści, o miłości mówili ludzie hetero- i homoseksualni, przepisami kulinarnymi wymieniali się mistrzowie kuchni restauracyjnej i gospodynie domowe. Wszyscy razem, bez uprzedzeń, w jednym miejscu. Uczyliśmy się od siebie, próbowaliśmy zrozumieć, poszerzaliśmy nasze horyzonty. Wszystko po to, by pokazać, jak bogata jest kultura i jak twórczy może być każdy z nas, jeśli tylko odnajdzie w sobie pasję tworzenia i szacunek dla innych.